Νομοθεσία

ΗΒ – Η υποχρεωτική εισφορά θα έθετε σε κίνδυνο το τομεακό οικοσύστημα για την κοινωνική ευθύνη

Η Ιδρυτής της φιλανθρωπικής οργάνωσης υπεύθυνου τζόγου Young Gamers & Gamblers Education Trust (ΥΓΑΜ) πιστεύει ότι η εισαγωγή μιας υποχρεωτικής εισφοράς για τη χρηματοδότηση της θεραπείας και της πρόληψης θα μπορούσε να οδηγήσει το Ηνωμένο Βασίλειο να χάσει την ηγετική του θέση στον κόσμο της κοινωνικής ευθύνης των τυχερών παιχνιδιών.

Ο Lee Willows δήλωσε: «Πιστεύω ακράδαντα ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι παγκόσμιος ηγέτης στην κοινωνική ευθύνη, αλλά ανησυχώ ότι η φλόγα μπορεί να εξασθενεί καθώς η συζήτηση για τη χρηματοδότηση γίνεται περισσότερο για την επιθυμία να διαλύσω το ίδιο το οικοσύστημα που με στήριξε και σήμερα υποστηρίζει πολλούς άλλους . Είναι αυτό το οικοσύστημα που καθοδηγείται από τον τρίτο τομέα που κατά τη γνώμη μου μας κάνει παγκόσμιας κλάσης».

Ερώτησε: «Γιατί το επιτρέψαμε να περιέλθει σε στενές επιλογές μεταξύ της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας ή του τρίτου τομέα για την παροχή ενός εθνικού προγράμματος θεραπείας – γιατί δεν μπορούν να συνυπάρχουν και τα δύο; Έχω πει συχνά ότι χρειαζόμαστε μια χορωδία φωνών και οργανώσεων σε αυτόν τον χώρο. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για τους νεοφυείς οργανισμούς – που συχνά καθοδηγούνται από άτομα με βιωμένη εμπειρία – να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση;

«Γιατί η συζήτηση για τη χρηματοδότηση αμαυρώνεται σταθερά από ορισμένους που πιστεύουν ότι υπάρχει έλλειψη ανεξαρτησίας σε αντίθεση με την αναγνώριση του αντίκτυπου αυτής της χρηματοδότησης, η οποία κατά την εμπειρία μου είναι εντελώς ανεξάρτητη. Τέλος, γιατί δεν είμαστε ταπεινωμένοι που τα επίπεδα εθισμού πέφτουν και η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση είναι πλέον σε υψηλό επίπεδο, καθοδηγούμενοι από εξαιρετικές φιλανθρωπικές οργανώσεις με μελετημένο, καλά μελετημένο και τεκμηριωμένο τρόπο;»

Ο κ. Willows πρόσθεσε: «Αν και υπάρχουν πολλά που πρέπει να επιτευχθούν, θα πρέπει να είμαστε ταπεινωμένοι από αυτή την πρόοδο. Πιστεύουμε πραγματικά ότι τα μεγάλα κρατικά προγράμματα μόνο για το NHS, που χρηματοδοτούνται από μια νόμιμη εισφορά μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο; Τα μεγάλα κρατικά προγράμματα θα επιτρέψουν την ευελιξία και την καινοτομία; Θα προσφέρουν τα μεγάλα κρατικά προγράμματα καλύτερη σχέση ποιότητας/τιμής;

«Τα μεγάλα κρατικά προγράμματα θα παρέχουν πραγματικά τη χρηματοδότηση για πολύ τοπικές υπηρεσίες ή θα ρισκάρουν σε νεοφυείς οργανισμούς ή ιδέες, ιδιαίτερα από αυτούς με βιωμένη εμπειρία, που συχνά ξεκινούν ως ατομικοί έμποροι; Θα είναι σε θέση το μεγάλο κράτος, ένα μέγεθος που ταιριάζει σε όλα τα προγράμματα, να αντιμετωπίσει την πολυπλοκότητα γύρω από τους εθισμούς στον τζόγο;»